اخبار داغ

دانا گزارش می‌دهد؛

عواقب عدم تسویه حساب با کارگر براساس قانون کار/کارفرما ملزم به تسویه با کارگر است

عواقب عدم تسویه حساب با کارگر براساس قانون کار/کارفرما ملزم به تسویه با کارگر است
براساس قانون کار؛ عدم تسویه حساب با کارگر در هر صورتی سبب می‌شود تا دعوای قانونی بین آن‌ها مطرح شده و در نهایت رسیدگی به این مشکل در هیات حل اختلاف اداره کار صورت گیرد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ تسویه حساب با کارگر زمانی مطرح می‌شود که رابطه کارگری و کارفرمایی به دلایل گوناگون پایان یافته است و در این صورت کارفرما باید هر حساب باقی مانده مالی که با نیروی کار خود دارد، تسویه کامل کند.

به طور معمول در روابط کاری، زمانی که تسویه حساب با نیروی کار مورد بحث قرار می‌گیرد، بدین معناست که کارگر اخراج شده یا استعفا داده یا این که به دلیل منقضی شدن مدت اعتبار قرارداد کار، همکاری بین طرفین قطع شده و در این صورت باید حساب مالی و دیونی که کارفرما با کارگر دارد، برای همیشه تسویه شود.

در روابط کاری، احتمال این که کارفرما با کارگر دچار اختلاف شده و در نتیجه یکی از آن‌ها برای طرح دعوا اقدام کند، بسیار بالا است که یکی از دلایل اختلاف بین طرفین، عدم تسویه حساب با کارگر است.

کارفرمایی که کارگر خود را اخراج کرده یا این که خود کارگر درخواست استعفا و ترک کار را داده، در هر صورت باید هرگونه معوقات مالی که از کارفرما دارد، تسویه شود تا به نحوی دینی بر ذمه کارفرما نباشد.

اگر کارفرما تمامی بدهی و دیون مالی خود به کارگر را پرداخت کرد که تکلیف کاملا مشخص بوده و دلیلی برای آن که دعوایی علیه او در اداره کار مطرح شود، وجود ندارد، در غیر این صورت کارگر برای پیگیری این موضوع که کارفرما با او در زمان پایان همکاری تسویه مالی نکرده است، می‌تواند دادخواستی را در این زمینه تنظیم کرده و برای بررسی به اداره کار ارسال کند. در صورتی که ادعای وی اثبات شود، طبق حکم مراجع حل اختلاف، کارفرما ملزم به تسویه با کارگر می‌شود.

تسویه حساب یک امر عادی و معمول در تمامی مشاغل و روابط کاری به شمار رفته که وقتی یک یا چند نفر از افراد نیروی کار قصد ترک شغل یا استعفا یا دلایل دیگری که سبب جدا شدن کارمند یا کارگر از مجموعه کاری شود، کارفرما به رسم تکلیفی که دارد باید حقوق مالی او را مورد مورد محاسبه قرار بدهد و در نهایت معوقات مالی آن‌ها را پرداخت کند.

موضوع مربوط به تسویه حساب در روابط اداره کار نیز مطرح بوده که کارفرما باید در صورتی که به هر شیوه ممکن، قرارداد همکاری بین آن‌ها خاتمه پیدا کرد، با کارگر خود تسویه حساب مالی داشته باشد. بدین صورت که اگر کارگر، مطالباتی از قبل داشته، همه آن‌ها به طور کامل پرداخت شده و دیگر کارفرما مدیون کارگر نباشد.

حال در صورتی که عکس این موضوع رخ دهد و با این فرض که رابطه بین کارگر و کارفرما تمام شده است و کارفرما اقدامی را برای تادیه دیون خود به کارگر و تسویه حساب با وی نمی‌کند.

عدم تسویه حساب با کارگر، این مفهوم را دارد که کارگر در عین مطالباتی مالی که از کارفرما از قبل داشته، این مطالبات تادیه نشده و به نحوی پایان همکاری بین آن‌ها بدون تسویه کامل مالی صورت گرفته است.

علی رغم سکوت قانونگذار در رابطه با ضمانت اجرای عدم تسویه حساب با کارگر، اما با در نظر گرفتن قواعد حاکم بر موضوع رابطه بدهکاری و طلبکاری، کارگر این حق را دارد تا از کارفرما شکایت کرده تا به حق قانونی خود برسد.

در صورتی که کارفرما این موضوع را با کارگر در میان گذاشته که در موعد مشخصی با او تسویه حساب می‌کند اما با فرا رسیدن زمان تعیین شده هیچ تسویه حساب مالی صورت نگیرد، باز هم دلیل موجهی برای کارگر جهت طرح دعوا علیه کارفرما به شمار می‌رود.

بنابراین می‌توان گفت که عدم تسویه حساب با کارگر، به عنوان تخلف در روابط کار محسوب شده و کارفرما بعد از اتمام همکاری این وظیفه را دارد که در وهله اول، حسابرسی لازم با کارگر را انجام داده و در صورتی که مطالبات مالی  یا معوقاتی از قبل با کارگر داشته است را به طور کامل تسویه کند تا به نحوی مشکلی برای وی در آینده به وجود نیاید.

زمان تعیین شده برای آن که کارفرما با کارگر باید تسویه حساب داشته باشد، موعدی است که دیگر رابطه همکاری بین آن‌ها وجود ندارد. در صورتی که قرارداد کار به شکل مکتوب بین طرفین منعقد شده باشد، با استناد به شرایط قرارداد و بر اساس این که قرارداد به صورت موقت بوده یا حق فسخ در آن، در هر صورت خاتمه یابد، کارگر می‌تواند برای مطالبه حق و حقوق خود به کارفرما مراجعه کند.

کارفرما نیز موظف است که ابتدا میزان بدهی خود به کارگر را محاسبه کرده و در سند تسویه مبلغ دقیق آن را عنوان کرده و در نهایت اقدام به پرداخت مبلغ تعیین شده کند.

عدم تسویه حساب با کارگر در هر صورتی سبب می‌شود تا دعوا قانونی بین آن‌ها مطرح شده و در نهایت رسیدگی به این مشکل در هیات حل اختلاف اداره کار صورت گیرد.

در قانون کار، موعد خاصی برای تسویه حساب با کارگر تعیین نشده است اما طبق رویه عرفی حاکم بر مشاغل و روابط کاری، زمانی که کارگر قصد ترک کار یا استعفا داشته یا این که کارفرما اقدام به اخراج کارگر می‌کند، اقدامات لازم باید برای تسویه حساب مالی از طرف کارفرما صورت گیرد.

در صورت اتمام قرارداد همکاری بین کارگر و کارفرما بر اساس احراز یکی از شرایط ماده ۲۱ قانون کار، اولین موضوعی که به طور معمول مورد بحث قرار گرفته و چه بسا تبدیل به چالش اصلی بین کارگر و کارفرما می‌شود، تسویه حساب مالی کامل با نیروی کار است.

کارفرمایی که در زمان خاتمه یافتن قرارداد کار، در صورتی که اقدامی را در راستای این که به کارگر بدهی دارد و این که چه میزان از حقوق و دستمزد پرداخت نشده کارگر باقی مانده که هنوز پرداخت نشده است، را انجام ندهد، طبیعتا مرتکب تخلف شده و کارگر می‌تواند پیگیری‌های قانونی را در این زمینه انجام دهد.

 کارفرما از انجام این کار ممکن است اهدافی داشته باشد و می‌توان به این قضیه نیز اشاره کرد که علت عدم تسویه حساب با کارگر، نبود بدهی و مطالباتی در این زمینه یا این که کارگر در زمان انجام کار، خساراتی را به محیط کارگاه وارد کرده که قصد پرداخت آن را نداشته و در این صورت کارفرما به جای این کار، برای تسویه مالی با او اقدامی را انجام نداده است.

چنانچه کارفرما در همان زمان قطع همکاری تمامی بدهی و حساب خود با کارفرما را بررسی نموده و به کارگر اطلاع می‌دهد که در زمان مناسب، مطالبات او به طور کامل پرداخت می‌شود و در این شرایط نیز به تعهد خود در رابطه با تسویه حساب با کارگر عمل می‌کند، دیگر بحثی برای شکایت و پیگیری قانونی وجود ندارد.

تسویه حساب نکردن از طرف کارفرما در اغلب مواقع با هدف نپرداختن مزایا و حقوق معوقه و به طور کلی بدهی به او بوده و در موارد دیگر نیز به جهت آن که کارگر، وظایفش را به درستی انجام نداده یا سبب بروز خسارت شده است، کارفرما این مسئله را جایگزین عدم تسویه حساب مالی می‌کند.

در هر صورت زمانی که دیگر رابطه همکاری بین کارفرما و کارگر وجود نداشته و قرارداد کار فسخ شده یا مدت قرارداد فرا رسیده است، حال کارفرما باید برای تسویه با کارگر اقدام کنید. در این صورت باید مراحلی انجام شود تا تسویه حساب با کارگر به طور کامل انجام گیرد.

درباره نحوه تسویه حساب با کارگر، مرحله اول این است که کارفرما باید ابتدا تمامی مطالبات و بدهی هایی که در طول همکاری با کارگر داشته را محاسبه کند. در مرحله بعدی باید مبلغ محاسبه شده تسویه را به صورت مکتوب و در یک سند تسویه به کارگر بدهد.

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه