به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی؛

• یک‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ ۱۳:۳۰
• کد خبر : 1839006

• اخبار
• سایر رسانه ها

به مناسبت روز پاسداشت زبان فراسی بر آن شدیم تا مختصری از زندگی فخرالدین عراقی از نامداران ادبیات فارسی که متولد شهرستان کمیجان استان مرکزی است را معرفی کنیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از دیار آفتاب؛ ۲۵ اردیبهشت ماه به عنوان روز پاسداشت فردوسی و زبان فارسی در تقویم کشور ثبت شده است.

به همین مناسبت بر آن شدیم تا مختصری از زندگی فخرالدین عراقی از نامداران ادبیات فارسی که متولد شهرستان کمیجان استان مرکزی است را معرفی کنیم.

زندگی نامه

شیخ فخرالّدین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار کمیجانی یا فخرالّدین عراقی، عارف نامی و شاعر بلندآوازه ایرانی، در اوایل قرن هفتم هجری به دنیا آمد. تولد عراقی بنا به تحقیق سعید نفیسی در استان مرکزی، شهرستان کمیجان و حوالی خنجین کنونی بود. او پس از تحصیل علوم و فنون و کسب دانش، برای ادامه تحصیل به همدان رفت.

سپس با جمعی از دراویش رهسپار هندوستان شد و به خدمت شیخ بهاءالدین زکریا درآمد و بعد از مدتی با دختر او ازدواج کرد. بیست و پنج سال سپری شد، و شیخ بهاءالدین وفات یافت؛ در حالی‌که عراقی را جانشین خود کرده بود.

پس از وفات شیخ چندی در مولتان به سر برد ولی چون مشایخ آنجا با وی سازش نداشتند از آنجا راهی عربستان و حج شد و بعد به عمان و بحرین و در آخر به روم رسید. در شهر قونیه به خدمت شیخ صدرالدین قونیوی رسید و در مجالس او شرکت کرد و علاوه بر آن با عده ای از رجال بزرگ تصوف مانند مولوی، شمس و شیخ سعید فرغانی معاصر و معاشر بود.

چندی بیش در روم نماند و از آنجا به مصر رفت و چند گاهی پیشوایی مشایخ متصوفه مصر را بر عهده داشت. بعد از چندی از مصر هم به شام رفت. شش ماه پس از اقامت وی در شام پسرش کبیرالدین به پدر ملحق شد و تا پایان حیات عراقی در ملازمت پدر ماند.

عراقی در سن ۷۸ و یا ۸۲ سالگی وفات یافت و در جبل الصالحیه دمشق در پشت مزار محی الدین ابن عربی به خاک سپرده شد اما امروزه اثری از قبر او به جای نمانده است.

آثار

آثار فخرالدین عراقی بر پنج محور اصلی تمرکز دارد به همین خاطر در بیشتر آثار او این موضوع به راحتی قابل مشاهده است. این ۵ محور عبارت اند از عرفان، اخلاق، درخواست، آرزو و حسرت که خود را با مدح و انتقاد و شور و خودشناسی نشان می دهد. با این حال این محورها خودشان به انشعابات فرعی دیگری ختم می شوند .

لُمَعات که مهمترین اثر منشور عراقی است در زمان صحبت صدرالدین قونوی و تحت تأثیر آثار ابن عربی نوشته شده‌است. این کتاب ۲۷ لمعه دارد و موضوع اصلی آن عشق است که عراقی به پیروی از سوانح احمد غزالی و با توجه به آراء ابن عربی ابعاد مختلف آن را تبیین کرده‌است.

مکاتیب و رسالة اللطیفة فی الذوقیات از دیگر آثار منثور عراقی است.

دیوان اشعار وی نیز مشهور است گرچه عراقی در بیشتر قالب های شعری طبع خود را آزموده، اما هنر شاعری او بیشتر در غزلیاتش ظهور یافته‌است.

عشاق نامه یا رساله ده فصل اثر منظوم دیگری از عراقی است که در قالب مثنوی و غزل و در بحر خفیف مسدس محذوف سروده شده‌است. احتمالاً پیش از عراقی سرودن ده فصل یا عشاق نامه وجود داشته‌است اما عراقی با ابتکار این قالب ادبی را رونق بخشید.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #